عشق و تردید..

خدایا!

الان فهمیدم که هنوز چقدر بچه ام..

من تو ضمیر ناخودآگاه چیزایی رو دوست دارم داشته باشم که

.....

از طرفی بهشون شک و تردید دارم...

از یک طرف میخوام  و از یک طرف هم نمی خوام... خدای مهربونم کمکم کن!!!!

چقدر کودکانه فکر می کنم..

خدایا چی کار کنم؟!!!

شاید بخاطر اینه که خودمو لایق چیزای بالاتر نمی دونم

شاید دوس دارم یکم بد باشم

 همه این شیطنتهام

خدایا همه چیزمو به تو میسپارم

صدای قلبم

صدای ذهنم

یک نفردر درونم فریاد میزنه

من هنوز تو رویای کوکانه ی ساخته شده ی خودمم

خدایا کمکم کن که میخوام پاکش کنم همین الان

اما نمیشه

 هر وقت که میخوام پاکش کنم

 یک نیروی قوی که حتی خودمم بهش بها میده

از راه میرسه بله

از این بهتر نمیشه

چیکارش کنم

آیا بپذیرمش

یعنی تسلیم بشم!

یا باهاش مبارزه کنم؟!!

 ولی

 خب درونمه دیگه دوسش داره

نمیزاره از این حماقت در بیام

ولی اینو مطمئنم خدا جوون که تو از من به من مهربون تری..

 خیالم راحته.. پس دوباره بر تو توکل می کنم... توکل بر تو...